古诗词网
首页
诗词
名句
作者
古籍
字典
词典
综合
诗词
诗题
诗句
作者
古籍
综合
/
诗词
/
标题
/
作者
/ 诗句 /
古籍
1 / 25页
然而禽鸟知山林之乐,而不
知人
之乐;
欧阳修《醉翁亭记》
身客死于秦,为天下笑,此不
知人
之祸也。
司马迁《屈原列传》
方
知人
命关天关地,如何看做壁上灰尘?
关汉卿《杂剧·感天动地窦娥冤》
此情谁共说。惟有两行低雁,
知人
倚、画楼月。
范成大《霜天晓角·梅》
不知何人奏皇帝,帝心恻隐
知人
弊。
白居易《杜陵叟》
始
知人
老不如花,可惜落花君莫扫。
岑参《蜀葵花歌》
粉色全无饥色加,岂
知人
世有荣华。
杜荀鹤《蚕妇》
岂
知人
事静,不觉鸟声喧。
王勃《春庄》
棋罢不
知人
换世,酒阑无奈客思家。
欧阳修《梦中作》
正是:画虎画皮难画骨,
知人
知面不知心。
徐田臣《戏文·杀狗记》
庭树不
知人
去尽,春来还发旧时花。
岑参《山房春事二首》
天下不多管仲之贤而多鲍叔能
知人
也。
司马迁《管晏列传》
使
知人
之不善,虽若象焉,犹可以改;
王守仁《象祠记》
蜂儿不解
知人
苦,燕儿不解说人愁。
程垓《最高楼·旧时心事》
被虔婆板障,将小生气成疾病,出来在相
知人
家暂住。
贾仲明《杂剧·荆楚臣重对玉梳记》
二生固可谓魁奇特起之士,而苏君固可谓善
知人
者也。
曾巩《赠黎安二生序》
不见相
知人
,惟见古时丘。
陶渊明《拟古九首》
幽恨谁凭破。扑花蝴蝶若
知人
。
欧阳澈《虞美人·玉楼缥缈孤烟际》
天若
知人
意,夜雨莫倾盆。
赵长卿《水调歌头(中秋)》
下瞰日轮天欲晓,定
知人
世久长生。
吕岩《七言》
上一页
下一页
第 1 页
第 2 页
第 3 页
第 4 页
第 5 页
第 6 页
第 7 页
第 8 页
第 9 页
第 10 页
第 11 页
第 12 页
第 13 页
第 14 页
第 15 页
第 16 页
第 17 页
第 18 页
第 19 页
第 20 页
第 21 页
第 22 页
第 23 页
第 24 页
第 25 页
转到:
主题
故乡
豆蔻
相思
秋风
九天
大漠
北风
青山
尘世
明月
青天
天山
天涯
绿竹
杨柳