古诗词网
首页
诗词
名句
作者
古籍
字典
词典
综合
诗词
诗题
诗句
作者
古籍
综合
/
诗词
/
标题
/
作者
/ 诗句 /
古籍
1 / 9页
而山上栖鹘,
闻人
声亦惊起,磔磔云霄间;
苏轼《石钟山记》
空山不见人,但
闻人
语响。
王维《鹿柴》
又如赴敌之兵,衔枚疾走,不闻号令,但
闻人
马之行声。
欧阳修《秋声赋》
援前在交趾,还书诫之曰:吾欲汝曹
闻人
过失
马援《诫兄子严敦书》
闲房寂谧,不
闻人
声。
司马相如《美人赋》
凤凰台上凤凰来也波来,天籁地籁
闻人
籁也波籁。
贾仲明《杂剧·铁拐李度金童玉女》
何时夜出五原塞,不
闻人
语闻鞭声。
陆游《题醉中所作草书卷后》
庄周云:逃空虚者,
闻人
足音跫然而喜矣!况如斯人者
韩愈《送区册序》
自普宁凡经佛寺十五,皆寂不
闻人
声。
秦观《龙井题名记》
轰磕不
闻人
叫呼,倚杖空亭发深省。
施闰章《白龙潭上桃花源作》
我爱师开方便门,
闻人
有疾足先奔。
强至《赠芝公长老》
误喜中原应不远,却
闻人
语是湖襄。
薛瑄《蜀江水涨如黄河江北诸山彷佛太行遣兴而作》
幽独玄虚阁,不
闻人
马声。
张说《蜀路二首》
中田历乱飞流萤,不
闻人
声闻蛙声。
全祖望《道墟舟中望称山》
女婵童子黄短短,耳中
闻人
惜春晚。
孟郊《济源寒食》
闲避鸟啼应作观,忽
闻人
迹自留诗。
林逋《送文光师游天台》
昨夜隔墙花影动,猛
闻人
语唤双文。
唐寅《莺莺图》
自从隐在江湖上,再不
闻人
说战争。
李寿卿《杂剧·说鱄诸伍员吹箫》
剃发多缘是代耕,好
闻人
死恶人生。
李绅《龟山寺鱼池》
月暗知潮来,时
闻人
荡桨。
陈亮《夜泊古崎》
上一页
下一页
第 1 页
第 2 页
第 3 页
第 4 页
第 5 页
第 6 页
第 7 页
第 8 页
第 9 页
转到:
主题
故乡
豆蔻
相思
秋风
九天
大漠
北风
青山
尘世
明月
青天
天山
天涯
绿竹
杨柳