古诗词网
首页
诗词
名句
作者
古籍
字典
词典
综合
诗词
诗题
诗句
作者
古籍
综合
/
诗词
/
标题
/
作者
/ 诗句 /
古籍
1 / 25页
肉腐出
虫
,鱼枯生蠹。
荀子《劝学》
之二
虫
又何知?
庄周《逍遥游(节选)》
今夜偏知春气暖,
虫
声新透绿窗纱。
刘方平《月夜 / 夜月》
陇西李朝威叙而叹曰:五
虫
之长,必以灵者,别斯见矣。
李朝威《柳毅传》
人,裸也,移信鳞
虫
。
李朝威《柳毅传》
虫
响乱啾啾,更人正数筹。
黄麟《郡中客舍》
人是贱
虫
,不打不招。
关汉卿《杂剧·感天动地窦娥冤》
古人之观于天地、山川、草木、
虫
鱼、鸟兽,往往有得,以其求思之深而无不在也。
王安石《游褒禅山记》
但闻四壁
虫
声唧唧,如助予之叹息。
欧阳修《秋声赋》
去死肌,杀三
虫
。
柳宗元《捕蛇者说》
土地卑湿饶
虫
蛇,
张籍《相和歌辞。江南曲》
虚明见纤毫,羽
虫
亦飞扬。
杜甫《夏夜叹》
重门闭、败壁秋
虫
叹。
周邦彦《拜星月·高平秋思》
竹深树密
虫
鸣处,时有微凉不是风。
杨万里《夏夜追凉》
莫不苔埋菌压,鸟剥
虫
穿。
庾信《枯树赋》
蔡莽螫剌,昆
虫
毒噬。
左思《三都赋》
习蓼
虫
之忘辛,玩进退之惟谷。
左思《三都赋》
玄螭
虫
象并出进兮,形蟉虯而逶蛇。
屈原《远游》
寒岩巢燕别,疏竹网
虫
悬。
徐威《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》
盖一癞虾蟆,舌一吐而二
虫
尽为所吞。
沈复《童趣》
上一页
下一页
第 1 页
第 2 页
第 3 页
第 4 页
第 5 页
第 6 页
第 7 页
第 8 页
第 9 页
第 10 页
第 11 页
第 12 页
第 13 页
第 14 页
第 15 页
第 16 页
第 17 页
第 18 页
第 19 页
第 20 页
第 21 页
第 22 页
第 23 页
第 24 页
第 25 页
转到:
主题
故乡
豆蔻
相思
秋风
九天
大漠
北风
青山
尘世
明月
青天
天山
天涯
绿竹
杨柳