古诗词网
首页
诗词
名句
作者
古籍
字典
词典
综合
诗词
诗题
诗句
作者
古籍
综合
/
诗词
/
标题
/
作者
/ 诗句 /
古籍
1 / 25页
蒹葭
苍
苍
,白露为霜。
佚名《蒹葭》
苍
颜白发,颓然乎其间者,太守醉也。
欧阳修《醉翁亭记》
朝发轫于
苍
梧兮,夕余至乎县圃。
屈原《离骚》
右擎
苍
,锦帽貂裘,千骑卷平冈。
苏轼《江城子·密州出猎》
山川相缪,郁乎
苍
苍
,此非孟德之困于周郎者乎?
苏轼《前赤壁赋》
怅寥廓,问
苍
茫大地,谁主沉浮?
毛泽东《沁园春·长沙》
满面尘灰烟火色,两鬓
苍
苍
十指黑。
白居易《卖炭翁》
适莽
苍
者,三餐而反,腹犹果然;
庄周《逍遥游(节选)》
天之
苍
苍
,其正色邪?
庄周《逍遥游(节选)》
日暮
苍
山远,天寒白屋贫。
刘长卿《逢雪宿芙蓉山主人》
悠悠我心悲,
苍
天曷有极。
文天祥《正气歌》
于人曰浩然,沛乎塞
苍
冥。
文天祥《正气歌》
彼
苍
者天,曷其有极!
韩愈《祭十二郎文》
苍
苍
者或化而为白矣,动摇者或脱而落矣。
韩愈《祭十二郎文》
而发
苍
苍
,而齿牙动摇。
韩愈《祭十二郎文》
酒酣,洞庭君乃击席而歌曰:大天
苍
苍
兮
李朝威《柳毅传》
坐觉
苍
茫万古意,远自荒烟落日之中来!
高启《登金陵雨花台望大江》
洞庭何处雁南飞,江菼
苍
苍
客去稀。
刘长卿《青溪口送人归岳州》
但愿
苍
生俱饱暖,不辞辛苦出山林。
于谦《咏煤炭》
苍
然暮色,自远而至,至无所见,而犹不欲归。
柳宗元《永州八记》
上一页
下一页
第 1 页
第 2 页
第 3 页
第 4 页
第 5 页
第 6 页
第 7 页
第 8 页
第 9 页
第 10 页
第 11 页
第 12 页
第 13 页
第 14 页
第 15 页
第 16 页
第 17 页
第 18 页
第 19 页
第 20 页
第 21 页
第 22 页
第 23 页
第 24 页
第 25 页
转到:
主题
故乡
豆蔻
相思
秋风
九天
大漠
北风
青山
尘世
明月
青天
天山
天涯
绿竹
杨柳